Vast kunstgebit

Een vaste prothese, ook wel vaste brug genoemd, is een prothese die aan de abutmenttanden wordt bevestigd en niet door de patiënt kan worden verwijderd of gedragen. Afhankelijk van het type retentie kunnen vaste prothesen worden onderverdeeld in de volgende typen:

 

Vaste brug met twee uiteinden:beide uiteinden hebben aanslagtanden en de verbindingsvorm tussen houder en brug is een vaste verbinding, die vaker klinisch wordt gebruikt, met stabiele retentie, hoge kauwefficiëntie en relatief lange levensduur.

 

Vaste brug met één uiteinde:ook bekend als cantilever vaste brug, slechts één uiteinde van de houder en de aanslagtanden, het andere uiteinde van de ophanging, gemakkelijk om een ​​nieuwsgierige kracht te vormen wanneer de kracht, minder indicaties, minder klinisch gebruik.

Semi-vaste brug:bruglichaam en vaste brugfixatielichaamverbinding voor het ene uiteinde van de vaste verbinding, het andere uiteinde van de steun door het steunkanaal en andere verbindingen, kunnen een bepaalde bufferrol spelen, aan de ene kant van de aanslagtanden hebben ze een bepaald beschermend effect, maar het klinische gebruik is ook minder.

Samengestelde vaste brug: Samengestelde vorm die twee of drie van de bovengenoemde drie basistypen bevat.

Zelfklevende vaste brug:Met behulp van zuurgeëtste composietharsverbindingstechnologie wordt de vaste brughouder direct aan beide zijden van de opening aan de abutmenttanden gehecht, met een iets lagere retentiekracht, die doorgaans wordt gebruikt voor individuele ontbrekende voortanden en met minder openingen tussen de ontbrekende tanden.

Bovendien kan een vaste prothese, afhankelijk van de verschillende materialen, ook worden onderverdeeld in een porseleinen vaste brug en een volledig keramische vaste brug.